უნივერსალური ღმერთი: მესიჯი მშვიდობისა
I'm a paragraph. Click here to add your own text and edit me. It's easy.
Promoting peace and harmony from an Abrahamic perspective
თაყვანისცემის თავისუფლება
რა არის თავისუფალი ნება?
თავისუფალი ნება არის მოძღვრება, რომ ადამიანთა ქცევა გამოხატავს პიროვნულ არჩევანს და არ არის განსაზღვრული უბრალოდ ფიზიკური ან ღვთაებრივი ძალებით. ნების თავისუფლების კონცეფცია ზოგჯერ შეიძლება დამაბნეველი იყოს მათთვის, ვისაც ასევე სჯერა წინასწარგანზრახვის და ყოვლისშემძლე და ყოვლისმცოდნე ღმერთი, რომელმაც იცის მომავალი. არსებობს არგუმენტები ნების თავისუფლების არსებობის მომხრე და წინააღმდეგი - და ზოგჯერ შეიძლება ჩვენ თვითონ დავსვათ შემდეგი კითხვები…
აქვთ თუ არა ადამიანებს თავისუფალი ნება?
წმინდა წერილის თანახმად, დიახ, ადამიანებს აქვთ არჩევანის თავისუფლების დონე. არის გარკვეული გადაწყვეტილებები, რომლებიც მიიღება ჩვენთვის, მაგალითად, სად დავიბადებით, ვინ ვართ მშობლები, რა გვერქმევა და სხვა ფაქტორები ჩვენს ცხოვრებაში, რომლებზეც ვგრძნობთ, რომ არ გვაქვს კონტროლი ან არჩევანის გაკეთება. თუმცა რწმენა შემდგომი ცხოვრებისა, სადაც თითოეული ადამიანი პასუხისმგებელია თავისი საქმისთვის ამ ცხოვრებაში, უნდა შეესაბამებოდეს სამართლიანი ღმერთის რწმენას, ისევე როგორც იმ აზრს, რომ გარკვეულწილად ჩვენ ვართ პასუხისმგებელი ჩვენს გადაწყვეტილებებზე და ქცევაზე. ეს მსოფლიო. Ჩვენ შეიძლება კითხვა - რამდენად ან რა დონეზე აქვთ ადამიანებს არჩევანის თავისუფლება? რა ფაქტორებზე გვაქვს არჩევანი? გვაქვს თუ არა ყველას ერთნაირი თავისუფალი ნება, თუ ის იცვლება ადამიანიდან ადამიანზე?
რამდენად კეთდება ჩვენი არჩევანი ჩვენთვის?
არცერთ ჩვენგანს არ აქვს არჩევანი სად დავიბადოთ, როდის დავიბადეთ, კანის ფერი, ჩვენი გენეტიკური სტრუქტურა, ვინ არიან ჩვენი მშობლები, გარკვეული ჯანმრთელობის პრობლემები ან პირობები, რომლითაც შეიძლება დავიბადეთ და ა.შ. რომ ეს არჩევანი ჩვენთვის გაკეთდა უმაღლესი ძალის, ანუ წინასწარგანზრახვის მიერ. ზოგიერთ ჩვენგანს შეიძლება გაუმართლოს, რომ დაიბადოს ფული და მატერიალისტური სიმდიდრე, ზოგი კი სიღარიბეში და ფიზიკურ ტანჯვაში დაიბადოს. ხანდახან ხდება ბუნებრივი კატასტროფები, რომლებსაც ვგრძნობთ, რომ ჩვენ არ გვაქვს კონტროლი. სიკვდილი - კონცეფცია, რომელსაც ჩვენ ყველანი იძულებულნი ვართ შევხვდეთ ერთ დღეს. ზოგიერთი ჩვენგანი შეიძლება გრძნობდეს, რომ მათ აქვთ ძალიან მცირე ძალა ან კონტროლი ცხოვრებაში, იქნება ეს სახლში თუ სამსახურში, მათი ცხოვრებისეული გარემოებების გამო. მსოფლიოს ზოგიერთ რეგიონს ემუქრება ჩაგვრა და აქ ადამიანებმა შეიძლება იგრძნონ, რომ მათ აქვთ ძალიან მცირე თავისუფლება იმის შესახებ, თუ რა ხდება მათ ან მათ ახლობლებს, და მათ შეუძლიათ იცხოვრონ საკუთარი არჩევანის თავისუფლების შესაბამისად. ადამიანის უფლებები და თავისუფლება არის ის, რისი უფლებაც ჩვენ ყველას გვსურს - არ აქვს მნიშვნელობა რა რელიგია, კანის ფერი, რასა თუ წარმომავლობა. მაგრამ ზოგჯერ ჩვენს ადამიანურ უფლებებს ართმევენ სხვებს - და ჩვენ ძალიან ცოტა გვრჩება საკუთარი თავისთვის.
რამდენად ვართ პასუხისმგებელი ჩვენს არჩევანზე?
ის მინიმუმი, რაც ყველა ჩვენთაგანს გვაქვს, რაც არცერთ ადამიანს არ აქვს ჩვენგან წართმევის ან კონტროლის უნარი, არის „დაჯერების“ თავისუფლება. როგორც ვხედავთ მსოფლიოში, რელიგიური პრაქტიკაც კი იძულებულია სხვებს, მაგრამ აქვთ თუ არა ამ ძალებს რაიმე ძალაუფლება ადამიანის ემოციებზე, მათ გონებაზე, მათ აზრებსა და რწმენაზე? აქვთ თუ არა მათ კონტროლი სიტყვისა და მოქმედების არჩევანზე? აქვს თუ არა ვინმეს ამქვეყნად იმის უნარი, რომ აიძულოს ჩვენ გარკვეული რეაგირება მოვახდინოთ სიტუაციაზე, რომელიც გვაიძულებს? აქვს თუ არა ვინმეს იმის უნარი, რომ გვაიძულებს ვირწმუნოთ ერთი რამ მეორეზე ან ვიმოქმედოთ ერთი რელიგიის მეორეზე გულიდან? არავის- ამ სამყაროში არავის აქვს უნარი აირჩიოს ჩვენი მოსაზრებები, ან ჩვენი ემოციები, ან ჩვენი რწმენის თავისუფლება. მიუხედავად იმისა, რომ ადამიანს შეიძლება დაემუქროს საშინელი სიტუაციები იმის გამო, რომ ისინი ირჩევენ თავიანთი რწმენის გამოხატვას, არავის არ აქვს ძალა გვაიძულებს ვიცხოვროთ ამ ცხოვრებაში და გვჯეროდეს მათი შეხედულებების შესახებ საკუთარი. ეს არის ყველა ინდივიდისთვის მიცემული უფლება ჩვენი შემოქმედისგან - და ეს არის ის, რაც საბოლოოდ გამოცდილია ამ სამყაროში - როგორ ვიყენებთ რწმენის თავისუფლებას იმ არჩევანის გათვალისწინებით, რომელიც უკვე გაკეთდა ჩვენთვის - ჩვენი ნების თავისუფლების ინდივიდუალური დონის მიხედვით. - და ეს კონცეფცია, შესაბამისად, თავსებადია ყოვლად სამართლიან ღმერთთან, რომელიც განგვსჯის ყველას ჩვენი განზრახვების, ჩვენი გულისა და ჩვენი საქმეების მიხედვით. მხოლოდ მან იცის, თუ რამდენი თავისუფალი ნება აქვს თითოეულ ჩვენგანს და, რა თქმა უნდა, ის შეიძლება განსხვავდებოდეს სხვებისგან, რაც დამოკიდებულია გარემოზე, აღზრდაზე და ცხოვრებისეულ მოვლენებზე, რომლებსაც ჩვენ შევხვდით.
თუ ჭეშმარიტი რელიგია და სულიერება მომდინარეობს ადამიანის შინაგანი რწმენიდან და არა მხოლოდ მისი ქმედებებიდან და გარეგნული პრაქტიკებიდან - და თუ ჩვენ არ გვაქვს კონტროლი ვინმეს რწმენაზე, მაშინ გვინდა თუ არა ეს - რელიგიაში იძულება არ არსებობს.
ჩვენ არ შეგვიძლია ვაიძულოთ სხვა ინდივიდი ირწმუნოს ღმერთი ან არ სწამდეს ღმერთი. ჩვენ ვერ ვაიძულებთ ვინმეს რაიმე დაიჯეროს. თითოეულ ინდივიდს აქვს ეს ძალა, აირჩიოს რისი სჯეროდეს და მიიღოს საკუთარი გადაწყვეტილება საკუთარი შეხედულებების შესახებ. ერთი შეიძლება იყოს მეტი
რა არის „თაყვანისცემის თავისუფლება?“
ჩვენ ყველას გვაქვს თავისუფლება, ავირჩიოთ რას ან ვის თაყვანს ვცემთ. ჩვენ ყველა „თაყვანს ვცემთ“ რაღაცას, მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება არ ვიცოდეთ ამის შესახებ. მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რას ვგულისხმობთ ტერმინში „თაყვანისცემა“. თუ ჩვენ განვსაზღვრავთ თაყვანისცემას იმას ნიშნავს, რომ ჩვენ ვატარებთ ჩვენს ცხოვრებას ჩვენი თაყვანისცემის ობიექტის სიამოვნების შესაბამისად - ჩვენ შეგვიძლია მივხვდეთ, რომ როგორ ვცხოვრობთ ჩვენი ცხოვრებით განსაზღვრავს იმას, რასაც ვეთაყვანებით. მაგალითად, თუ ჩვენ ვირჩევთ ცხოვრების გზას, დამოკიდებულია საზოგადოების მოლოდინების სურვილებსა და საჭიროებებზე, მაშინაც კი, თუ ეს ეწინააღმდეგება იმას, რომ ვიყოთ ჭეშმარიტი იმაში, რაც ჩვენ თვითონ გვსურს ან გვსურს, ჩვენ გარკვეულწილად თაყვანს ვცემთ ამ ადამიანებს და ვემორჩილებით მათ. თუ ის ეწინააღმდეგება საკუთარ თავს. მეორეს მხრივ, თუ ჩვენ ვირჩევთ ვიცხოვროთ ჩვენი ვნებიანი სურვილებისა და მატერიალისტური მიზნების შესაბამისად და, შესაბამისად, ვერ ვხედავთ ზიანს ტყუილში და მოტყუებით და ეგოისტებით და სხვებისგან თავის სარგებლობისთვის, ჩვენ გარკვეულწილად ვეთაყვანებით საკუთარ სურვილებს ფიზიკური სიამოვნებისთვის. თუ ჩვენ ვირჩევთ ვიცხოვროთ ჩვენი ცხოვრების კანონის შესაბამისად, რაც მიგვაჩნია, რომ ღვთის ხელმძღვანელობაა - მაშინ ჩვენ თაყვანს ვცემთ ღმერთს. თუ ჩვენ ვირჩევთ დავიცვათ ჩვენი მამებისა და წინაპრების წესები, ტრადიცია და კულტურა, მიუხედავად იმისა, რომ ეს ეწინააღმდეგება ჩვენს ლოგიკასა და გონიერებას და მიუხედავად იმისა, რომ გვინდა მივყვეთ სხვა გზას, ჩვენ ვირჩევთ თაყვანს ვცემთ ჩვენს მშობლებს და ტრადიციებს.
ჩვენ ყველა რაღაცას ვეთაყვანებით. იქნება ეს საკუთარი თავი, ან სხვები ან „ღვთაებრივი გამოცხადება“ და თუმცა ჩვენ გვესმის ეს - მაგრამ ჩვენთვის ნამდვილად მნიშვნელოვანია, რომ ვიყოთ ჭეშმარიტად ბედნიერები საკუთარ თავში, გვახსოვდეს, რომ ვიყოთ საკუთარი თავის ერთგულები.
როდესაც ჩვენ თაყვანს ვცემთ რაღაცას ან ვინმეს - ეს ხშირად ხდება მსხვერპლის ქმედებებით. თუ ჩვენ ვეძებთ ჭეშმარიტებას ყველაფერში, რასაც ვაკეთებთ და ვეძებთ სიყვარულით სიკეთისა და სამართლიანობის სურვილს - ძალისხმევა, რომელსაც ვხარჯავთ და ვწირავთ უკეთესი სიკეთის საქმეს, არ დაიკარგება - რადგან ისინი სარგებელს მოუტანენ სხვებს - სხვა ადამიანებს და კაცობრიობას. - და ღმერთი გვპირდება, რომ მაშინაც კი, თუ ჩვენ არ ვეძებთ სანაცვლოდ ჩვენი ძალისხმევისთვის, ისინი არ დაიხარჯებიან. ღმერთი მოგვიწოდებს მის თაყვანისცემაში, რათა ჩვენს მიერ გაღებული მსხვერპლი არ დაიხარჯოს. შეიძლება ვინმემ იკითხოს - კარგი, რატომ გვთხოვს ღმერთი ჩვენთვის თაყვანისცემას, თუ ის არის არ სჭირდება ჩვენი თაყვანისცემა? რა გვესმის მისი მშვენიერი თვისებების შესახებ - ღმერთი თვითკმარია და თავისუფალია - მას ჩვენ არ ვჭირდებით, მაგრამ ჩვენ გვჭირდება ის - როგორც ამქვეყნად დაბადებულ შვილს სჭირდება მოსიყვარულე მშობელი, როგორც მეგზური, როგორც მფარველი. როგორც სიბრძნის წყაროს, როგორც მიმწოდებელს - ჩვენ, როგორც ბავშვებს გვჭირდება ის ჩვენს ცხოვრებაში, რათა ვიყოთ ჭეშმარიტად წარმატებული და სულიერი ბედნიერებისთვის და მშვიდობისთვის. როგორც ჩვენი ხელმძღვანელობის გზა, ის მოგვიწოდებს აღვადგინოთ ლოცვა, ქველმოქმედება, Სალოცავად სიარული მარხვა და თავგანწირვის მოქმედებები მისში ხსოვნა - იმიტომ, რომ რაც უფრო მეტს ვიხსენებთ მას ყველაფერში, რასაც ვაკეთებთ და რაც უფრო მეტად ვეძებთ მის სიამოვნებას ჩვენი საუბრისა და ქცევის დროს - მით უფრო ვეთაყვანებით მას და ვუახლოვდებით მას. ასე რომ, ღმერთის თაყვანისცემის შესანიშნავი გზა არის სინამდვილეში ჩვენი ხასიათის გაუმჯობესება - ჩვენი ქცევის გაუმჯობესება - და სხვებთან ჩვენი ადამიანური ურთიერთობების გაუმჯობესება - კაცობრიობის მსახურებით - ჩვენ თაყვანს ვცემთ ღმერთს, რადგან მან ყველა თავის ხატად შეგვქმნა.
მაგრამ ჩვენ ყველას გვაქვს თავისუფლება, თაყვანი სცეთ იმას, რასაც ვირჩევთ - მანამ, სანამ ჩვენ გვეძლევა სიცოცხლე ამ სამყაროში და ინტელექტის დონე, რომ შევძლოთ ამის გაკეთება. რელიგიაში არანაირი იძულება არ არსებობს. არ არსებობს იძულება მის რწმენაში. ჭეშმარიტი რწმენა აისახება ჩვენს მეტყველებასა და ქცევაში და ჩვენ განვსაზღვრავთ იმაზე, თუ როგორ ვფიქრობთ, ჩვენი განზრახვები და როგორ ვიქცევით და ვრეაგირებთ მოცემულ გარემოებებზე. როდესაც ჩვენ ვიყენებთ ჩვენს თავისუფალ ნებას, რომელიც მოგვეცა ნებაყოფლობით თაყვანისცემისთვის - ჩვენ უკეთესები ვხდებით ანგელოზებს, რომლებიც იძულებით თაყვანს სცემენ მას - და ანგელოზები ჩვენს სამსახურში იქნებიან - წმინდა წერილის მიხედვით.
(ზემოთ ნაწერები ეფუძნება დოქტორ ლალის ანარეკლებს ტუნსერი)
წმინდა წერილის ციტატები "თაყვანისცემის თავისუფლება"
ეს გვერდი ამჟამად დამუშავების პროცესშია. თუ გსურთ თქვენი წვლილი შეიტანოთ და გაგვიზიაროთ თქვენი აზრები, პერსპექტივები და იდეები ჩვენთან, გთხოვთ, მოგვწეროთ და ჩვენ წავიკითხავთ და განვიხილავთ თქვენს პერსპექტივას: მშვიდობა და კურთხევა.